EIN-DE-LIJK kan ik dit grote nieuws delen: op 3 november 2019 zal ik mijn allereerste marathon lopen in freaking NEW YORK !! Jaaaaaa, let’s run New York city baby! Ik ben zo ontzettend excited voor dit avontuur en zal in deze aankondigingsblog maar ook gedurende het traject zoveel mogelijk met jullie delen.
Mijn eerste marathon
Eind 2018 maakte ik mijn plannen voor 2019 bekend: Hardlopen! Dat stond met hoofdletters bovenaan. In deze blog kondigde ik mijn transformatieplan aan: van zwemster naar renster. Op een blauwe maandag rende ik wel eens een rondje, maar tot zover mijn hardloopcarriére tot dan toe. Verder dan 100 km per maand was ik in ieder geval nooit gekomen.
Ik sloot me na een prettig intakegesprek (met mijn huidige trainer Sam Blom) aan bij Run2Forty2. De afgelopen maanden heb ik samen met Sam hard gewerkt om van mijn zwemmerslijf langzaam een lichaam te maken dat gewend is om ook op land goed uit de voeten te kunnen. Omdat mijn pezen, spieren en gewrichten rennen niet gewend waren hebben we de trainingen langzaam opgebouwd. Ik had geen eindplan of doel behalve dan om op het tempo van mijn lichaam beter en sneller te worden.
In 8 maanden tijd is niet alleen mijn belastingscapaciteit aanzienlijk verbeterd, maar loop ik ook sneller en langere afstanden.
Het lopen van een marathon binnen een jaar voelt voor mij als HEEL SNEL en bizar. Qua hardlopen en hardloopavonturen voelt het alsof ik dit jaar op een sneltrein ben gezet. Op het moment van schrijven heb ik nog nooit verder dan 25km gelopen, maar sta ik al wel ingeschreven voor een marathon. Overigens heb ik ook nog niet eens een 5km, 8km of 15km wedstrijd gelopen (afstanden die ook nog op mijn bucketlist staan). Maar first things first, een marathon finishen…
New York City Marathon
Ja, hallo op wie zijn bucketlist staat deze marathon niet?! Op de mijne staat hij in ieder geval al een hele tijd. Al durfde ik dat eigenlijk nooit echt uit te spreken. Ik heb ooit, toen ik nog studeerde, geprobeerd een visum aan te vragen voor Amerika. Lang verhaal kort: Visum afgewezen, onnodig veel geld kwijt, gedoe, gedoe en nog eens gedoe. Want met een visum afwijzing krijg je ook niet zomaar een ESTA meer en behalve dat mijn droom van destijds (reizen en werken in Amerika) in duigen viel, kon ik ook eventuele toekomstige reisjes naar Amerika wel vergeten. Jarenlang stond er een dikke vette rode streep door Amerika als bestemming.
Des te specialer is het dat ik nu in 2019 toch naar Amerika zal afreizen om aldaar deze sportieve uitdaging aan te gaan.
De grote vraag
Eigenlijk wilde ik deze alinea het kopje ‘mijn trainer is de beste’ geven. Dat werd hem niet, maar wat ben ik ontzettend blij dat ik onderdeel ben geworden van de Run2Forty2 familie.
De reis die ik met hun heb gemaakt naar Ibiza, de relay die Sam en ik samen wonnen als kers op de taart, maar ook de gezamenlijke runs met andere lopers en het teamgevoel zoals tijdens de halve marathon van Heemskerk. Veel Run2Forty2’ers volgen elkaar ook weer op Instagram en Strava en ik doe daar uiteraard vrolijk aan mee. Het is zo leuk om elkaar op die manier te zien groeien en inspireren.
De reden waarom ik deze alinea uiteindelijk toch anders noemde is 29 mei 2019 geweest. Een woensdagochtend waarop Sam en ik onze derde baantraining afwerkte. Ik had het echt zwaar. Sam zag dit en sprak zoiets als: “Nog één serie afzien, en dan beloof ik je dat ik aan het einde nog een leuke, verrassende vraag voor je heb”. Hoe die laatste serie is gegaan kan ik me niet eens meer herinneren. Alleen dat ik een half uur daarna als een stuiterbal terugfietste naar huis. Want zijn vraag was op zijn zachtst gezegd inderdaad verrassend geweest:
” Ga je met ons en de Run2Forty2 ploeg mee naar New York?”
Je zou misschien verwachten dat ik nu in tranen uitbarstte van geluk of van blijdschap een gat in de lucht sprong. Maar ik stond eigenlijk alleen maar perplex. New York? Huh? Voor de marathon? Dit jaar al? Maar kan ik dat wel? Ik kan dat toch nog helemaal niet? En hoe moet dat dan allemaal? Kom ik het land wel in.. ?
“Ja dat kun jij, en ik ga je daarbij helpen. Je moet het natuurlijk alleen wel zelf willen..”
Willen, nou dat is het probleem niet hoor. Tuurlijk wil ik dit, DUH! En dus fietste ik stuiterend van blijdschap naar huis. Wel met een kleine terughoudendheid. Want ik wist dat het voor mij vanwege de visum afwijzing in het verleden allicht geen kwestie van enkel inschrijven zou worden.
Maar inmiddels kan ik zeggen dat met de hulp van Kazia (Sam zijn vrouw en tevens eigenaar van Run2Forty2) alle benodigde documenten binnen zijn en dat dit toch echt gaat gebeuren dit jaar!
In de komende weken zal ik mijn afstanden moeten gaan uitbouwen en nog meer aan de bak moeten om straks natuurlijk in New York te kunnen finishen. Maar met de kennis en ervaring van mijn trainer Sam (die de NYC Marathon al twaalf keer heeft gefinisht) heb ik hier alle vertrouwen in.
Verwachting
Ik verwacht een ervaring om nooit meer te vergeten. Niet alleen van de marathon zelf maar eigenlijk het hele traject van de voorbereidingen hier in Nederland tot aan de finish in New York. Ik heb nog nooit een marathon gelopen, maar ben dus ook nog nooit in Amerika geweest. Dat maakt dit avontuur extra speciaal voor mij.
Voor velen staat de NYC Marathon bekend om zijn geweldige en uitbundige sfeer langs het parcours. Dat wil ik natuurlijk zeker niet missen. Ik verwacht dat ik daar ook van kan gaan genieten en profiteren. Want het blijven toch ruim 42 kilometers die je moet afleggen, en elk beetje support helpt daar natuurlijk bij. Verder wil ik vooral niet teveel verwachten en genieten van dit hele process.
Het is natuurlijk pas mijn eerste marathon. En op dit moment is het denk ik daarom ook nog te vroeg om een bepaalde eindtijd te verwachten. Afhankelijk van hoe de trainingen zullen gaan de komende weken, zal ik samen met Sam kijken wat een realistisch uitgangspunt zal zijn op 3 november. Maar ik ga er voor nu vanuit dat ik in ieder geval weg zal gaan voor een tijd onder de 3.30.
LET’S DO THIS!
ZIE OOK: MIJN TRAININGSTRAJECT VOOR DE KOMENDE TIJD
Sportieve groetjes,
Suzanne Brummel
Volg JIJ me al op Instagram – ?!