Wat begon als een bucketlist dingetje “ooit een keer een marathon finishen” mondde uit in een nieuwe passie waar ik tot op de dag van vandaag vrijwel dagelijks mee bezig ben. Hoe deze hardloopmotivatie tot stand kwam en hoe mijn doelstelling zich met de tijd ontwikkelde tot een nieuwe passie vertel ik je in deze persoonlijke blog.
Hardlopen als vakantie activiteit
Zoals de meeste van mijn vaste lezers weten begon ik op 1 januari 2019 met hardlopen als sport. Vanaf dat moment begon ik te trainen met een schema, een coach en een doel. Maar dat was niet de dag waarop ik voor het allereerst mijn hardloopschoenen aantrok. Dat deed ik namelijk zo nu en dan ook wel eens als extra activiteit naast het zwemmen. Eigenlijk vooral als ‘vakantie activiteit’. Tijdens de schoolvakanties werd er namelijk minder getraind, het zwembad was wel extra open voor gezinnen maar baantjes trekken tussen de spelende kinderen en drijvende matten was geen optie. Geld en tijd om er een andere sport bij te doen was er niet dus besloot ik tijdens de vakanties mijn conditie op peil te houden door te gaan hardlopen.
Van het geld dat ik destijds verdiende met mijn bijbaantje bij de supermarkt kocht ik in de zomervakantie mijn eerste paar hardloopschoenen. En ik begon eigenlijk gewoon met lopen. Zonder schema, zonder plan, zonder enig idee of kennis van de hardloopsport. Wel probeerde ik elke keer een stukje verder en harder te gaan. En dat vond ik heel erg leuk. Die prikkel om mezelf te verbeteren in deze nieuwe sport.
Gedurende de vakanties liep ik dan vaak 2 of 3 keer per week een rondje. Wanneer het zwemmen en school weer begon stonden mijn hardloopschoenen weer een tijdje in de kast te wachten op de volgende vakantie of vrije dag. Mijn hardloopmotivatie was voor mij in die periode echt enkel om de vakantieperiodes door te komen en mijn conditie op peil te houden. Pas toen ik ging studeren en wat meer tijd naast het zwemmen over had omdat ik niet meer de hele dag op school hoefde te zitten begon ik het hardlopen ook buiten de vakanties af en toe te doen.
Knipperlicht relatie
De jaren daarna had ik een soort knipperlicht relatie met het hardlopen en hardloopmotivatie. Omdat ik geen doel had, niet werkte met een schema en het alleen deed wanneer ik er zin in had liep ik de ene maand 0km en de andere maand 100km. Verder dan dat ben ik in die tijd nooit gekomen. En gemiddeld kwam het over al die jaren nog net niet uit op één keer per week. Wel groeide in de maanden dat ik wat vaker een rondje liep de gedachte om ooit eens een marathon te lopen. Dat leek me echt bizar, 42.2 km lopen zonder pauze. Zelf liep ik eigenlijk altijd hetzelfde rondje van 8km en als ik een gekke dag had dan maakte ik er 10 of 15 km van. Maar omdat dat ook een beetje saai begon te worden kwam die gedachte van het lopen van een marathon steeds vaker terug.
Hardlopen met een doel
Eind 2018 besloot ik er voor te willen gaan trainen. Ik had nog geen specifiek jaar in mijn hoofd dat het moest gaan gebeuren. Maar ik had wel bedacht dat ik in 2019 het hardlopen eens wat serieuzer wilde gaan oppakken als sport en echt eens wilde gaan werken met een schema en vaste hardloopdagen. Ook begon ik vanaf dat punt al mijn trainingen echt te monitoren met mijn eerste Garmin sporthorloge. Snelheid, cadans, hartslag ik hield alles in de gaten. Het was geen kwestie meer van de ene maand wel lopen en de andere maand niet lopen. Hoe ik mijn hardlooptraject precies ben gestart kun je lezen in de ‘Mijn hardlooptrainingstraject‘ serie blog.
Van bucketlist activiteit naar nieuwe passie
Ik vond het fantastisch om vanaf het begin van 2019 helemaal in de hardloopwereld te duiken. Ik leerde ontzettend veel en ben heel anders gaan trainen. Zo ben ik bijvoorbeeld gaan trainen op hartslag. Mijn Garmin horloge kreeg er een nieuw vriendje bij: de hartslag borstband. Geen run meer zonder mijn hartslagband. Het oorspronkelijke doel om mijn kilometers uit te breiden om ooit eens een marathon te kunnen lopen veranderde al gauw in de uitdaging om steeds beter te worden. En daarin vond ik eigenlijk een nieuwe passie. Ik begon met drie looptrainingen per week, maar al gauw wilde ik vaker, besmet geraakt met het loopvirus. Ik ontdekte eigenlijk toen pas wat een vrij gevoel het lopen mij gaf.
Eerder koppelde ik dit gevoel vooral aan de vakanties, omdat ik voorheen eigenlijk enkel in de weekenden en tijdens de vakanties liep. Maar nu liep ik doordeweeks en ervaarde ik ook opeens een soort vakantiegevoel. Ik vond het heerlijk om voor of na werk even mijn hoofd leeg te maken. De stad uit, de natuur in en even helemaal niets behalve lopen. Het gaf me een ultiem gevoel van ontspanning en vrijheid. De eerste runnershigh was een feit. Omdat het ook steeds beter ging gaf dat alleen nog maar nog meer motivatie om lekker door te rennen. En na een half jaar kwam het plan om gewoon dit jaar al die marathon te gaan rennen. Van tevoren had ik natuurlijk nooit gedacht dat dit zo snel zou gaan en ook zou lukken. Maar op 3 november 2019 liep ik mijn eerste marathon in New York. Een fantastische ervaring waarvoor ik enorm dankbaar ben dat ik die heb mogen meemaken. De laatste weken besef ik dat nog eens extra omdat (bijna) alle hardloopevenementen en geplande marathons van dit jaar zijn afgelast of uitgesteld.
Maar wat ik ook heb beseft is dat ik inmiddels niet meer zonder het lopen kan.
Mijn hardloopmotivatie nu
Daar waar mijn avontuur begin 2019 begon als bucketlist activiteit heb ik er nu een nieuwe verslaving bij. Een dag na mijn eerste marathon keek ik alweer uit naar de eerst volgende keer dat ik weer zou kunnen gaan lopen. Ik stelde mezelf tot doel om dit jaar nog een marathon te lopen, maar dan sneller (onder de 3 uur). Doordat bijna alle marathons dit jaar zijn afgelast of uitgesteld door de Corona maatregelen lijkt dat helaas niet meer mogelijk. Maar toch blijf ik elke week met plezier mijn kilometers maken. Omdat ik inmiddels de meeste weken 6 dagen per week loop geeft het me niet elke dag meer zo’n vakantiegevoel. Maar nog steeds kijk ik eigenlijk wel elke dag uit naar het lopen als mijn momentje van ontspanning. Ook zonder doel vind ik het fantastisch om te lopen en dat geeft denk ik des te meer aan hoe mijn hardloopavontuur zich heeft ontwikkeld tot een nieuwe passie. En hoe mijn hardloopmotivatie nu veel breder is geworden. Het is iets dat ik doe voor de uitdaging, voor de prestatie maar bovenal voor mijn plezier.
Nu ben ik benieuwd, hoe/met wat voor motivatie ben jij ooit begonnen met hardlopen en is die hardloopmotivatie nog steeds hetzelfde of loop je inmiddels ook om andere redenen?
Sportieve groetjes,
Suzanne
Voor nog meer sportieve content en andere artikelen op het gebied van gezond leven kun je mij ook volgen op op Instagram . En ben je al geabonneerd op mijn Youtube kanaal?