Jeetje, vandaag is het precies een half jaar geleden dat ik officieel startte met mijn hardloop trainingstraject! Op 16 december 2018 maakte ik in het artikel ‘MIJN TRAININGSTRAJECT VOOR DE KOMENDE TIJD’ bekend wat dit trainingstraject precies zou gaan inhouden en inmiddels zijn we alweer een half jaar verder.
Hoe is het afgelopen jaar verlopen? Heb ik mij aan de schema’s kunnen houden? Wat voor trainingen heb ik zoal gedaan? Hoe pakt mijn lijf deze nieuwe vorm van belasting op? Hoe is het trainen met een coach? En hoe gaat het volgende half jaar eruit zien? Dat en nog veel meer lees je allemaal in deze update!
Een half jaar verder
De start
Op 1 januari 2019 startte ik met mijn doel voor dit jaar: sneller en beter worden in het hardlopen. Ik koos er bewust niet voor om gelijk te gaan trainen voor een marathon of om mezelf een bepaalde streeftijd op te leggen als doel. Ik was namelijk helemaal niet gewend om vaker dan 1 keer per week te lopen en wilde vooral gewoon maar eens kijken hoe het zou gaan. Zo’n specifiek doel stellen kan altijd nog.
Ik startte vanaf januari met 3 looptrainingen per week. Deze looptrainingen waren heel anders dan ik gewend was en vooral op lage intensiteit. Ik ging voor het eerst trainen op basis van hartslag. In het begin moest ik daar heel erg aan wennen. De eerste paar weken was het voor mij dan ook heel erg zoeken naar kleine geluksmomentjes binnen een training. Ik kon namelijk niet echt blij worden van de snelheden die ik moest lopen. Wel genoot ik ervan dat ik steeds gemakkelijker meer kilometers kon maken.
Waar ik in 2018 nog geen 70 kilometer per maand liep, liep ik er in de eerste maand van 2019 al 170! En dat liep eigenlijk steeds een beetje op.
Het verloop
Al vrij gauw werd mijn trainingsintensiteit opgeschaald van 3 naar 4 keer in de week trainen. De eerste maand was ik goed doorgekomen en ik voelde dat mijn lijf er klaar voor was. Vanaf februari liep ik dan ook al 4 keer per week.
In de meeste gevallen was dit dan een combinatie van één kort progressief loopje (minder dan 10km), één wisseltempo training (meestal tussen de 10 en 14 km), één duurloop (+14km) en één target tempo training (vaak 12 km). Allemaal op basis van hartslag. Enkel de snellere tempo’s binnen de targettepotrainingen deed ik op basis van een richttijd. Vandaar ook de naam ‘target tempo training’. Voor specifieke voorbeelden van mijn trainingen en screenshots van hoe deze schema’s er exact uitzagen verwijs ik je graag door naar mijn sportdagboekjes.
Eigenlijk is het hele traject heel soepel verlopen. Ik had en heb nog steeds onwijs veel zin in elke training. Daarbij pakte mijn lichaam het ook dusdanig goed op dat we half mei voor het eerst startten met 5 keer per week hardlopen. Op 15 mei kreeg ik mijn allereerste baantraining. En vanaf die woensdag heb ik elke week samen met mijn trainer een baantraining gedaan. Voordat we de baansessie starten doen we eerst altijd wat looptechniek.
Naast alle trainingen heb ik ook onwijs genoten van enkele prachtige hardloopavonturen. Allereerst natuurlijk de Ibiza Marathon Relay die we wonnen! Daarna reisde ik in mijn eentje af naar Formentera waar ik de 8km won. En als kers op de taart natuurlijk een prachtige ervaring op Spitsbergen waar ik met de tweede prijs naar huis ging. Deze ervaringen maken het verloop van dit traject natuurlijk extra bijzonder. Want dit had ik bij de start van dit traject niet durven dromen.
Heb ik mij aan de schema’s kunnen houden?
Zoals je hierboven hebt kunnen lezen is het over het algemeen allemaal heel goed gegaan. Toch is niet alles helemaal volgens plan verlopen. Het is twee keer voorgekomen dat ik mij een week niet aan mijn voorgeschreven schema’s heb kunnen houden. Dat gebeurde voor het eerst in week 15, de week na de Ibiza Relay Marathon. Ik had zo ontzettend veel spierpijn dat zelfs een rondje uit joggen de eerste paar dagen erna teveel gevraagd was. Ruim vijf dagen later ging het wel weer en heb ik voor het eerst weer een rondje gemaakt. Maar die week kwam ik niet verder dan een weektotaal van 18 km.
De tweede keer dat mijn hardloopschema niet gehaald werd, was een bewuste keuze in week 18. Ik nam die week deel aan het NK Masters zwemmen en heb die week maar twee keer rustig een rondje gerend.
Je kunt die twee weken ook gelijk herkennen in onderstaande staafdiagram welke grafisch het aantal gelopen kilometers per week weergeeft.
Verder vond ik het eigenlijk helemaal niet moeilijk om mij aan de schema’s te houden. Ook op wintersport en met weekendjes weg had ik genoeg motivatie om mijn trainingen af te werken. Wel vond ik het af en toe lastig om de invulling van de schema’s te behalen. Lopen op een bepaalde hartslag of bepaald tempo was vooral in het begin moeilijk. Inmiddels gaat dat na zes maanden al een stuk beter, maar het komt natuurlijk nog steeds wel eens voor dat ik bepaalde voorgeschreven tempo’s niet haal of dat ik ze wel haal maar met een te hoge hartslag.
Trainen onder begeleiding
Het trainen bij Run2Forty2 vind ik heel erg fijn. Als zwemster heb ik natuurlijk altijd veel gesport en daardoor weet ik zelf ook veel over trainen. Met die basiskennis had ik zeker zelf aan de slag kunnen gaan met schema’s. Maar er zijn altijd mensen met meer ervaring en meer kennis die je nog verder kunnen helpen. Ik geloof heel erg in de TEAM gedachte (Together Everyone Achieves More).
Wat dat betreft is mijn trainer Sam echt perfect gebleken. Hij heeft én veel ervaring én onwijs veel sportspecifieke kennis. Daarnaast heb ik het idee dat hij mij ook goed aanvoelt en begrijpt. Van tevoren wist ik natuurlijk helemaal niet of er een klik zou zijn en of zijn manier van trainen ook bij mij zou passen. En dat is natuurlijk wel essentieel om vooruitgang te boeken. Je moet als sporter niet enkel tevreden zijn over de schema’s die je coach maakt, maar ook volledig op deze persoon kunnen vertrouwen en geloven in zijn of haar manier van aanpak. Anders gaat het niet werken.
In het begin had ik te weinig hardloopspecifieke kennis om gelijk een oordeel te kunnen geven over zijn schema’s en manier van trainen. Ik ben dan ook volledig open dit traject ingestapt. Ik zie het wel, dacht ik. In het begin had ik echt wel eens twijfels wanneer ik weer mijn zoveelste training op slakkentempo moest afwerken. Of wanneer ik een boekwerk aan trainingsinformatie doorstuurde en ik daar weinig feedback op terug kreeg. Daar werd ik soms onzeker van. Deed ik het wel goed? Zijn we op de juiste weg?
Sam is een man van weinig woorden en daar moest ik in het begin even aan wennen. Maar dat vind ik eigenlijk ontzettend fijn, niet zeuren en bakkeleien, maar lopen. Niet óver annalyseren maar gewoon doen! En dat werkt. En als ik soms toch even moet zeuren of ten overvloedde iets wil checken, dan antwoord hij wel altijd rustig en duidelijk en dat stelt me dan gerust.
Uiteindelijk zijn er het afgelopen half jaar een aantal momenten geweest, die mij de bevestiging hebben gegeven dat we op de juiste weg zijn. Uiteraard kan ik nog veel leren en kan er nog meer progressie geboekt worden. Maar de basis staat en ik kijk er naar uit om het komende half jaar nog meer te leren. Niet alleen over het lopen, ook over mezelf. Sporten is voor mij zeker ook een stukje zelfontplooiing, met name op mentaal gebied.
Het komende half jaar:
Mijn doelstelling om een betere hardloopster te worden was een jaardoelstelling dus we zijn pas op de helft. Het komende half jaar ga ik dan ook zeker door met trainen. En hoop ik straks in het najaar ook een aantal pr’s te kunnen lopen.
Verder lijkt het me leuk om bijvoorbeeld eens een 5km wedstrijd te lopen, dit heb ik nog nooit gedaan. En om eens een halve marathon te lopen bij ‘normale’ omstandigheden. Het afgelopen half jaar liep ik er enkele maar allemaal met aparte omstandigheden zoals windkracht 7 en de laatste 5km omhoog (Spitsbergen), +28 graden in de zon (Heemskerk) en een halve marathon door de storm (Twiske Molenloop).
En uiteraard hoop ik dat mijn lijf het toelaat om de trainingsintensiteit het komende half jaar nog iets op te voeren. En nog meer te kunnen gaan lopen. Want ik vind het super leuk en eigenlijk alleen maar leuker worden.
Ingezonden vragen + antwoorden
Via Instagram en email heb ik de afgelopen tijd ook veel vragen gekregen over mijn trainingstraject. Hieronder zal ik de meest gestelde vragen beantwoorden. Mocht jouw vraag er niet tussen staan of heb je juist naar aanleiding van dit artikel een nieuwe vraag. Stel hem gerust hieronder in de comments, dan beantwoord ik hem alsnog!
Pak je wel eens rust en hoe doe je dit?
Zeker! Dit staat letterlijk in mijn agenda ingepland. Sam zet 1 a 2 keer per week met koeienletters ‘RUST’ neer. Hoe ik dat invul is aan mijzelf. Soms ga ik dan naar het zwembad om even los te zwemmen. Dat is een goede vorm van actief herstel met een lage impact op mijn lichaam en spieren. Maar soms doe ik ook gewoon de hele dag niets aan lichamelijke beweging en pak ik een volledige rustdag. Verder pak ik rust door gewoon op tijd te gaan slapen wanneer ik moe ben. Het kan me niets schelen dat dat soms al om 21 uur is. Dan ga ik gewoon slapen.
Hoe zorg je ervoor dat je niet overbelast raakt?
Dat gebeurt eigenlijk op meerdere manieren. Allereerst doordat ik train op hartslag. Op die manier kun je eigenlijk nooit over je eigen grenzen gaan. In het artikel ‘trainen op hartslag‘ lees je daar alles over. Daarnaast luister ik ook echt naar mijn lichaam. En soms betekent dat niet of minder trainen. En soms is dat een feestje of andere afspraak afzeggen en op tijd gaan slapen of rust houden omdat ik voel dat mijn lichaam moe is.
Ook denk ik dat het geholpen heeft om mij niet gelijk op te geven voor een marathon of ander groot wedstrijddoel. De wedstrijden die ik heb gedaan zijn allemaal vrij last minute ingepland toen ik zeker wist dat mijn lijf het aankon. Ik wilde die druk van zo’n afstandsdoel niet hebben omdat ik helemaal niet wist hoe mijn spieren op deze nieuwe vorm van belasting zouden reageren. En dat is denk ik ook een belangrijke vorm van blessurepreventie, jezelf niet gek maken door een te groot doel te plannen. Maar jezelf eerst de tijd te gunnen om maar eens gewoon te wennen aan de sport.
Ik probeer in die zin gewoon nooit over mijn grens heen te gaan. En ook altijd goed op mijn voeding, slaap en vochtbalans te letten.
Tuurlijk eet ik ook wel eens patat, chocolade, pizza en chips. En degene die mijn eetdagboekjes lezen weten dat ik dit zelfs zeer regelmatig naar binnen schuif. Maar daarnaast zorg ik er wel altijd voor dat mijn lichaam ook beschikt over voldoende voedingsstoffen die het nodig heeft om te kunnen herstellen en snel weer fit te zijn voor de volgende training.
Wat is je voedingsplan tijdens wedstrijden?
Om heel eerlijk te zijn heb ik mij het afgelopen jaar vooral gefocust op het rennen en nog weinig tot geen aandacht besteed aan voeding tijdens wedstrijden. Ik denk ook niet dat voeding heel erg belangrijk is tijdens kortere afstanden zoals een 10km. Bij de halve marathon wordt dit het misschien wel maar ik had tot voorkort helemaal GEEN voedingsplan en at ook nooit iets tijdens een halve marathon. Bij de Marquetteloop heb ik dit voor het eerst wel gedaan en heb ik twee gelletjes gebruikt (op 7.5 en 15 km). Maar ik zou het nou nog geen echt plan willen noemen. Het komende half jaar ga ik daar verder mee aan het testen en kijken wat werkt voor mij.
Denk je dat je als zwemmer het lopen anders benadert?
Ik denk dat mijn sportverleden zeker een bepaalde invloed heeft. De conditie was er bijvoorbeeld al en ik weet wat het is om veel te trainen en hoe ik daar mee om kan gaan. Maar ik wilde het lopen wel bewust bekijken als een nieuwe sport en probeer het juist zoveel mogelijk blanco te benaderen. Wel heb ik soms nog de neiging om bepaalde aspecten van de sport met elkaar te vergelijken. Maar ik probeer het lopen zoveel mogelijk te benaderen als beginnende loper en niet als zwemmer.
Wat had je van dit traject verwacht en hoe denk je daar nu over?
Het klinkt misschien heel raar als ik zeg dat ik eigenlijk bijna geen verwachtingen had. Maar dat wilde ik echt. Ik wilde zo open en bleu mogelijk dit traject instappen en zien wat er zou gebeuren. Maar je hebt natuurlijk altijd wel bepaalde gedachten. Zo had ik van tevoren wel mijn twijfels over het lopen in het algemeen. Vooral of ik het wel leuk genoeg zou vinden. En of de kilometers en rondjes op de baan me op een gegeven moment niet mijn strot uit zou komen. Misschien had ik het in die zin wel iets saaier en mentaal zwaarder verwacht. Want eigenlijk vind ik het alleen maar fantastisch en veel leuker en minder saai dan ik had verwacht.
Ook had ik denk ik niet verwacht dat de begeleiding zo goed zou zijn. Maar dat klinkt alsof ik van tevoren een slecht idee daarover had. Dat is niet zo, maar ik wist gewoon niet wat ik daarvan kon verwachten en ben heel blij en mega tevreden over hoe goed het gaat en hoe nauw betrokken Sam is.
En hetzelfde geldt eigenlijk voor hoe gemakkelijk mijn lijf dit avontuur oppakt. Ik had niet per se blessures of moeilijkheden verwacht, maar ik had het ook niet uitgesloten. Des te fijner is het natuurlijk dat alles zo soepel gaat.
Wat heb je geleerd qua techniek?
Heel veel. Daar helpen de looptechniek trainingen op de baan me bij. Voornamelijk dat ik meer op mijn middenvoet en voorvoet zou moeten landen. Ik ben nu echter nog steeds een echte haklander. En het gaat waarschijnlijk ook nog wel even duren voordat ik een goede echt eigen loopstijl ontwikkel. Verder loop ik vaak nog iets te rechtop en zou ik meer naar voren kunnen leunen. Ook heb ik de neiging om veel kracht te zetten vanuit mijn bovenbenen en vooral op kracht te lopen in plaats van op techniek. Daarmee verspil ik veel onnodige energie. Je leest het, ik kan nog veel verbeteren:)
Waar loop je tegenaan qua moeilijkheden?
De grootste struggle heb ik eigenlijk altijd met mezelf. Ik wil heel graag en moet mezelf tegelijkertijd behoeden om niet te hard van stapel te lopen. Zoals ik hierboven uitleg maak ik wel bewust die keuze om rust te pakken en rustig aan te doen. Maar eerlijk is eerlijk, dat vind ik wel moeilijk. Het liefst zou ik namelijk gelijk gestart zijn met 6 dagen per week trainen. Maar dat kan natuurlijk niet. En ik vind het moeilijk dat het daarom allemaal wat langer duurt. In het verlengde hiervan vind ik het ook moeilijk om slechte trainingen en races te relativeren.
Verder vind ik het soms lastig om mijn trainingen te combineren met werk en een sociaal leven. Het lukt altijd hoor, maar het is soms wel even zoeken en bepaalde keuzes maken.
Welke hardloopwedstrijden staan er op je planning?
De afgelopen tijd heb ik best veel wedstrijden gelopen en de komende tijd plan ik daarom bewust even minder. Aankomende vrijdag loop ik de 10km tijdens de Zuidas Run. En daarna is de agenda wat betreft wedstrijden nog leeg. Ik denk dat ik ergens in september of oktober wel weer een halve marathon wil gaan lopen. Maar waar en wanneer dat staat nog niet vast.
Mocht je nog een fantastische tip hebben, drop hem dan even in de comments:)
Dat was de trainingstraject update voor nu. Het is uiteindelijk een behoorlijk artikel geworden. Ik hoop dat jullie het ondanks de lengte leuk vonden om te lezen. Laat het me gerust weten als je nog vragen hebt. Hoe gaat het met jouw sportieve doel voor 2019? Heb je ook een goed half jaar gehad? Of is er nog veel werk aan de winkel in het tweede half jaar?
Sportieve groetjes,
Suzanne
3 comments
Voor september kan ik zeker de halve marathon van Kopenhagen aanraden! Heel erg leuke stad, heerlijke sfeer en vlak parcours. En als je een night (halve) marathon leuk vindt, ga dan zeker naar Bordeaux dit jaar, beide staan bij mij gepland! (En de Dam tot Dam mag natuurlijk niet ontbreken op het lijstje met Nederlandse aanraders!)
Hi Ella,
Bedankt voor je enthousiaste reactie en leuke tips! Dat klinkt allemaal heel tof! En de Dam tot Dam is inderdaad ook een leuke! Vorig jaar heb ik in de stromende regen nog mijn vriend aangemoedigd, maar meestal is het goed weer hahah.
Heel leuk om te lezen. 5 keer per week lopen is aardig wat. Tof om te zien dat je er zo veel plezier en voldoening uithaalt, maar er tegelijkertijd nog zoveel ruimte is voor verbetering. Dat is het mooie van sport, het is nooit af. Altijd kan er nog wel iets beter, mooier, sneller of verder. Ga zo door.