DE NAAKTE WAARHEID ACHTER INSTAGRAM PERFECTIE

Dagelijks scrollen we via Instagram, Facebook en andere sociale kanalen langs perfecte foto’s. Instagram perfectie: Foto’s van strakke lichamen, vrolijke gezichten en geweldige levens. En stiekem weten we allemaal dat de werkelijkheid vaak een stukje minder mooi is dan de foto. Toch raken we de realiteit soms een een beetje kwijt en verliezen we ons steeds meer in de online wereld van perfectie. Daarom is het vandaag tijd voor de naakte waarheid! 

Als fanatieke sporter wilde ik precies een jaar geleden wat hardloopfoto’s maken. Leuk voor mijn Instagram dacht ik. Dus ik trommelde mijn best vriend op om een paar actieve plaatjes te schieten. Klik, klik, klik en klaar. Snel weer naar binnen, want het was stiekem toch best koud in enkel mijn sport-bh en dat korte broekje. Uiteraard was ik benieuwd naar de foto’s en duik gelijk achter mijn laptop, stop het SD kaartje erin en schrik me vervolgens ter pletter… CELLULITIS ALL OVER MY LEGS! En niet op één foto, nee er zaten een paar plaatjes bij waar ik erg ongelukkig van werd.

Nog geen 5 seconde later zit ik op Google te zoeken naar alles over cellulitis. Hoe kan dit? Ik heb vanaf mijn 6e dagelijks gesport en dat doe ik nog steeds. Ik sta 3 x per week in de sportschool, ik loop elke maand minimaal 100 km  hard en ik zwem daarnaast ook nog 2 tot 3 x per week… en…en de rest doet er niet eens toe. Ik ben een mega actief persoon en eet gezond. PUNT! Daar gaat het toch om? Of toch niet?

Hoe kan uitgerekend IK nu zulke ‘flubber’ benen hebben ? Ik app gelijk mijn vriend, degene die de foto’s maakte én mijn moeder. Uit pure onzekerheid vraag ik of mijn benen er echt zo uit zien? Ik wil weten of zij dit vaker hebben gezien. Want voor mij is het de eerste keer dat ik zoiets bij mezelf zie. En mag ik eerlijk zijn? Dat deed pijn. Ik voelde me in één klap onwijs onzeker. Deze foto’s kwamen dus sowieso NIET op Instagram, geen twijfel over mogelijk. Control, Alt, Delete! Tot nooit meer ziens!

Nu, precies een jaar later heb ik de foto’s teruggevraagd aan degene waar ik ze destijds naartoe stuurde. Want dit is ook MIJN freaking lichaam! Het lichaam waarmee ik in de Nederlandse Top zwom, het lichaam waarmee ik met twee vingers in mijn neus een halve marathon ren op een random zondag, het lichaam dat mij in staat stelt 7 dagen per week te knallen en (bijna) nooit ziek, zwak of misselijk is!

Mijn lichaam en ik hadden een haat/liefde verhouding, mede mogelijk gemaakt door sociale media. Het ene moment was ik trots op mijn gespierde benen en het andere moment kon ik mezelf hopeloos verliezen door plaatjes zoals deze met cellulitis. Inmiddels ben ik onvoorwaardelijk trots op mijn lichaam, dat me nooit in de steek laat en verre van perfect is. Maar guess what? NIEMAND is perfect! In mijn hopeloze zoektocht naar cellulitis vond ik zelfs plaatjes van Doutzen Kroes met Cellulitis. Uiteraard niet door haar zelf geplaatst, maar gemaakt door paparazzi terwijl ze aan het beach tenissen was op vakantie. Oh en zij was niet het enige topmodel dat ik vond via google met cellulitis zoals ik. Maar het lijkt moeilijk te geloven door het beeld dat zij online neerzetten van zichzelf. Strakke lichamen gefotografeerd bij goed licht in poses die het lichaam nog eens extra mooi doen lijken.

En ik doe daar zelf net zo hard aan mee hoor. Als ik 10 foto’s van mezelf maak, plaats ik uiteraard degene waarvan ik vind dat ik er het leukste en meest sociaal aanvaardbaar op sta! En daar is ook niets mis mee!  Begrijp met niet verkeerd, ik wil niet zeggen dat we nu voortaan altijd maar ons minst mooie plaatje moeten delen. Want trots zijn op je mooiste plaatje is natuurlijk ook helemaal oke. Dat is immers ook gewoon een foto van jou! Zolang je hem niet fotoshopt deel je immers nog steeds een foto van jezelf. Maar wel eentje waar je het meest on fleek op staat.  Hoezo zou je af en toe de minst mooie kiezen?!

Daar zag ik eigenlijk ook geen reden toe,  tot nu. Nu laat ik jullie graag de minst mooie versies zien van mijn hardloop fotosessie van een jaar geleden. Om te laten zien hoe sociale media je beïnvloedt. Ik denk namelijk dat weinig mensen op basis van mijn Instagram profiel hadden verwacht dat ook ik in bepaalde shots gewoon dikke vette cellulitis heb. En you know what?! Het voelt pretty damn goed om eerlijk te zijn.

Lichamen op Instagram, in tijdschriften en op grote posters in de stad moet je met een korreltje zout nemen. Toch is het heel menselijk om jezelf te vergelijken met deze, vaak prachtige, vrouwen en je daarna extra rot te voelen. Maar het is niet realistisch en dat moet je je goed bedenken.

Als ik enkel de foto zonder cellulitis had geplaatst weet ik zeker dat er een aantal meiden waren geweest die mijn benen als voorbeeld zouden hebben genomen. ZO wil ik eruit komen te zien! Nou girls, dan krijg je dat rechter paartje benen er gratis bij! Dat is namelijk hoe ze er OOK uit kunnen zien. Het ligt er maar net aan hoe het licht erop valt, wat voor beweging ik maak en in welke hormonale fase mijn lichaam zich bevind.

Nu, een jaar later komen dit soort cellulitis uitingen namelijk veel minder vaak voor. Gek toch? Ik doe namelijk niets anders in mijn levensstijl. Dus ik weet zeker dat er een moment komt dat het weer komt opzetten, ongeacht mijn trainingen, ongeacht mijn vetpercentage, ongeacht mijn voeding. Ik heb geaccepteerd dat dit onderdeel uitmaakt van een vrouw zijn. En ik hoop vanuit de grond van mijn hart dat iedereen zichzelf, maar ook anderen kan accepteren zoals ze 3D zijn.

Be real and be proud of it!

ZIE OOK: EEN PERSOONLIJK VERHAAL OVER EEN KANT VAN BODYSHAMING DIE JE WELLICHT NOG NIET KENDE! 

Follow me on Instagram – FACEBOOK – Bloglovin – Youtube