Vorig jaar rond deze tijd stapte ik voor het eerst op mijn allereerste racefiets: de CANYON Aeroad CF SL 7 WMN DISC . In een geïmproviseerde hardloopoutfit met sneakers (inklikken vond ik nog te eng) reed ik mijn eerste rondje over het industrieterrein achter mijn huis.
Niet veel later ontving ik van BBB cycling de eerste noodzakelijke fietsbasics waaronder een helm, een fietsbril en een fietsbel en durfde ik ook de échte weg op.
Meer weten over de noodzakelijke basics als je begint met fietsen? Zie: Beginnen met fietsen: Wat heb je allemaal nodig?
Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en is er een hoop gebeurd in mijn eerste jaar op de fiets. Benieuwd naar wat statistische feitjes, mijn ervaring en hoe het nu gaat met fietsen? Je leest het in deze blog.
MIJN EERSTE JAAR OP DE FIETS
Liefde voor de sport
Laten we beginnen bij het mooiste wat me had kunnen overkomen in mijn eerste jaar op de fiets: verliefd worden op de sport. Nadat ik als zwemmer in 2019 al viel voor de loopsport had ik nooit verwacht dat daar nog een derde liefde bij paste. Maar het is toch echt gebeurd. Ik werd verliefd op het fietsen. De vrijheid, de afstanden die je kunt afleggen waardoor je écht wat van de omgeving kunt zien, de simpelheid van even écht uitgecheckt zijn van het drukke leven en je grenzen kunnen opzoeken. Maar ook het sociale aspect van samen kunnen fietsen, appeltaart en warme chocomelk onderweg en de charme van de voorpret bij het uitzoeken van de route(s). Je leest; ik kreeg het fietsvirus echt te pakken.
Statistiekjes
Statistieken zeggen niet alles en toch iets. Ik kreeg veel statistiek gerelateerde vragen binnen via Instagram DM dus ik zal hieronder wat (veel gevraagde) gegevens van mijn fietscomputer (Garmin edge 830), Garmin connect + Strava met jullie te delen.
Een jaar op de fiets in cijfers:
141 ritten
5560 km
10543 hoogtemeters
Langste rit: 168km
Snelste 40km: 1 uur en 9 minuten (35 gemiddeld)
Eerste echte rit 2021: 3 januari: 40,35km (25,2 gemiddeld)
Laatste echte rit 2021: 20 november: 103km (31 gemiddeld)
Progressie
Op basis van bovenstaande statistieken zou je kunnen concluderen dat er vooral veel mooie progressie is geboekt het afgelopen jaar. En dat is deels ook zo. Er was progressie op meerdere vlakken. In het begin met name technisch. Zo leerde ik beter sturen, het in-en uitklikken ging op een gegeven moment op de automatische piloot, het lukte steeds comfortabeler te rijden in slechtere weersomstandigheden en ook qua snelheid ging het met stappen vooruit. Ik reed na een half jaar zelfs op de Canyon Speedmax. Terwijl als je me dat een jaar geleden had verteld dat ik in de zomer mijn eerste triathlon op een tijdritfiets zou racen had ik je nooit geloofd.
Maar wat de cijfers helaas niet laten zien is dat de progressie nogal grillig is verlopen en dat er veel minder progressie is geboekt dan dat we hadden gewild en gehoopt. In sommige weken werd er meer dan 200km gefietst maar in helaas te veel weken bleef de teller steken op 0.
Blessureleed
In mijn eerste jaar op de fiets kreeg ik namelijk helaas ook voor het eerst te maken met blessureleed. Nooit eerder had ik zoveel fysieke tegenslagen als het afgelopen jaar. Tot dit jaar had ik nog nooit een fysio gezien. Zelfs in 2019 (toen ik in tien maanden tijd van niet hardloper naar de New York marathon toe trainde) heb ik geen echt blessureleed gekend. Maar afgelopen jaar liep ik ineens de deur plat bij Jorin (Runningsolutions) welke voor mij vooral cyclingsolutions was dit jaar.
Dikke pech en, laten we eerlijk zijn, ook een beetje mijn eigen schuld. Téveel enthousiasme in combinatie met te weinig fysieke ervaring in deze nieuwe sport zorgde ervoor dat ik maar 4 van de 12 maanden heb kunnen fietsen zonder klachten.
Keer op keer had ik het gevoel de ritten gemakkelijk weg te trappen maar protesteerde mijn lijf naderhand toch keihard tegen en werd mijn geduld en aanpassingsvermogen weer op de proef gesteld. Ook nu, terwijl ik dit artikel schrijf zit ik alweer in mijn vierde week zonder fietsen vanwege knieklachten. Niet alleen fietsen gaat niet, ook lopen is momenteel nog een probleem. En dat terwijl ik me juist zo had verheugd in dit off-season mooie ritten te maken. Zo zou ik drie weken terug verschillende mooie tochten fietsen in Limburg (daar ging na twee mini rondjes proberen een dikke streep doorheen) en stond er voor het einde van dit jaar de Rapha Festive 500 op het programma (ook daar kan een dikke streep doorheen).
Ik baal als een stekker en heb menig traantje weggepinkt maar ben ook onwijs gemotiveerd sterker terug te komen. Al zal dit stapje voor stapje moeten gaan. Geduld is niet mijn sterkste eigenschap maar inmiddels ben ik er aardig gevorderd in geworden.
Wat ik dit jaar heb geleerd is dat mijn conditie velen malen sterker is dan de rest van mijn lichaam dat het fysieke werk moet leveren waardoor het gemakkelijk mis gaat. Mijn lijf geeft op het moment van trainen geen vermoeidheids- of pijn signalen waardoor ik pas achteraf (vaak pas de dag erna) merk dat een bepaalde training teveel is geweest en dan is het al te laat. Vandaar dat we wanneer ik weer mag fietsen extreem rustig het aantal kilometers weer gaan opbouwen. En ik MOET mezelf inhouden zodat ik niet opnieuw in dezelfde valkuilen trap (letterlijk en figuurlijk). Maar als het zo ver is ben ik er ook van overtuigd dat het goedkomt, want de progressie die er is geboekt met de relatief weinige fietsritten schetst toch een positief beeld en geeft vertrouwen voor komend seizoen.
On my cycling wishlist (for next year):
Wat doe je als je momenteel niet kunt fietsen? Juist: nadenken over je wishlist voor als je weer mag fietsen! Op mijn wensenlijst staan momenteel:
-Opnieuw een weekend naar Limburg om alsnog de routes te fietsen die afgelopen maand niet gefietst konden worden vanwege mijn knie klachten
-De Rapha festive 500 rijden (500km fietsen tussen Kerst en Oud&Nieuw in 2022)
-Een sweatcatcher van BBB om mijn fiets en vloer te beschermen tegen het zweet wanneer ik weer op de tacx mag fietsen
-Oefenen op mijn tijdritfiets in een nieuwe, meer aero houding
-Triathlon fietsschoenen (zodat ik sneller kan wisselen in de wedstrijden)
-Dezelfde tijdrit als afgelopen jaar rijden (en dan uiteraard sneller)
-Een FTP test doen (die stond dit jaar meerdere malen gepland en werd telkens vanwege blessureleed gecanceld)
Extra:
Pas op met enthousiast uitbouwen:
Wat ik met name heb geleerd en wat ik iedereen (met name beginnende fietsers met een goede conditie) wil meegeven is dat fietsen ook écht blessuregevoelig kan zijn (als je het niet gewend bent). Dat is iets dat ik drastisch heb onderschat in mijn eerste jaar op de fiets omdat fietsen, net als zwemmen, vaak wordt weggezet als een low-injury risk sport. Kun je niet lopen? Dan ga je tocht fietsen? NEE! Fietsen kan weg degelijk heel blessuregevoelig zijn. In mijn geval is fietsen op dit moment zelfs een stuk fysiek belastender dan lopen. Terwijl dat vaak wordt gezien als het meest belastende wat je je benen kunt aandoen.
Materiaal tip: BBB cycling:
Eerder schreef ik al eens een artikel over wat je als beginnende fietser allemaal nodig hebt. En dat is best een hoop. Ga je de sport op een gegeven moment, net als ik, echt omarmen dan komt er nog veel meer bij kijken. Het helpt enorm in je plezier voor de sport als je fietst met goed materiaal. Maar dat is vaak ook duur. Soms zie je door de bomen het bos niet meer. Een gouden tip wat mij betreft: BBB Cycling. Eigenlijk alles dat je nodig hebt als fietser verkoopt BBB. Van helmen en brillen tot fietspompen en nieuwe banden en van gereedschap tot heuze fietsonderdelen zoals trapassen en schijfremmen. Ik heb het afgelopen jaar verschillende producten van BBB mogen testen en geef BBB nu echt bewust als tip. Niet omdat ik producten heb gekregen maar omdat de prijs kwaliteit verhouding oprecht enorm goed is en het uiterlijk van de producten ook (het oog wil ook wat toch?). Daarnaast is het praktisch dat ze ongeveer alles verkopen wat je nodig hebt en alles daardoor ook nog eens goed bij elkaar past. (In geen sport zoveel etiquetten als in de wielersport; ook iets dat ik in mijn eerste jaar op de fiets al gauw heb geleerd)
Conclusie
Met een gemengd gevoel kijk ik terug op mijn eerste jaar op de fiets. Aan de ene kant ben ik dankbaar voor de kans die ik heb gekregen door met hulp van Canyon, BBB cycling en Garmin de fietssport op zo’n fijne en mooie manier te mogen ontdekken.
Daarnaast ben ik ontzettend dankbaar voor alle mooie ritten die ik dit jaar wél heb kunnen maken en die mijn liefde voor de fietssport hebben gevormd.
Aan de andere kant ben ik ook teleurgesteld en boos (op mezelf) over de vele tegenslagen in deze nieuwe sport. Maar tegelijkertijd geeft het me ook de motivatie het aankomend seizoen beter te doen. En met een beetje geluk in plaats van pech gaat het me dan hopelijk lukken aan het einde van het jaar met een écht positief gevoel terug te kijken op een mooi fietsjaar.
Hoe kijk jij terug op jouw afgelopen fietsjaar? Of misschien ga je pas aankomend jaar beginnen met fietsen? Ik ben benieuwd; is het fietsvirus voor jou herkenbaar? En het fietsblessureleed?
Bedankt voor het lezen, op naar een nieuw fietsjaar met hopelijk meer fijne kilometers!
Groetjes,
Suzanne
*Dit artikel is geschreven in samenwerking met BBB Cycling en bevat gekregen producten van BBB Cyling
Voor nog meer fiets updates kun je me ook volgen op Instagram waar je in mijn Instagram Storie Highlights ook alle mooie fietsmomenten van afgelopen jaar kunt terugkijken.